Bu 5 Mart’ta ilk kez bir yürüyüşe gittim.
Biraz korktum önce ama etrafımdaki sayısız muhteşem insanı görünce hepsi geçti.
İnsanlarla tanıştım, hepimiz farklıydık.
Hayallerimiz farklıydı, büyüyüşümüz farklıydı.
Bazıları 20 durakla geldi buraya bazıları yürüyerek.
Bazıları ailesine haber vermeden geldi, bazıları ise şevkle.
Hepimiz çok farklıydık.
Fakat hepimizi korkularımız getirdi bir araya.
Umudumuz getirdi, birlikteliğimiz getirdi.
Hep birlikte bağırdık “Yalnız Yürümeyeceksin!” diye. Hepimiz bir ağızdık o an, tek bir hayalleydik.
Sesimizi duyurmak istedik, duymaya ihtiyacı olan her kadınımıza.
O an biliyordum, değişim var.
Artık feminist “f” kelimesi değil, bunu fark ettim.
Saklanan bir terim değil, gururla yürekten söylenen bir hareket oldu feminizm.
Mor bayraklar sallanırken hepimiz umudumuzu kattık o havaya.
Yalnız yürümeyeceğim, yalnız yürümeyeceksin!
İdil Eylül Durmaz
Artı Dergi 